Woda na szybach - parowanie szyb

Zaparowane szyby to bardzo często codzienność w sezonie jesienno-zimowym, podobnie jak woda zbierająca się w dolnej części szyb zespolonych. Zdarza się też kondensacja pary wodnej na wewnętrznej powierzchni szyby. Co jest zjawiskiem naturalnym, a co powinno zaniepokoić użytkowników?

Na powierzchni zewnętrznej szyby kondensacja pary wodnej zawsze zaczyna się w jej środkowej części. Jest to bowiem miejsce najchłodniejsze – wszystkie zewnętrzne krawędzie szyby są ogrzewane na skutek mostka termicznego. Zdarza się też kondensowanie pary wodnej na powierzchni wewnętrznej. Para wodna kondensuje się na styku dolnej krawędzi szyby z profilem okiennym. Sprzyjają jej: okresy dużej wilgotności powietrza, pomieszczenia takie jak kuchnia czy łazienka, w których chwilowo następuje gwałtowny wzrost poziomu wilgotności, a także podczas wysokich mrozów. Ogólnie istnieje 5 czynników, które wpływają na zjawisko kondensacji pary wodnej na wewnętrznej powierzchni szyby: temperatura na powierzchni szyby, temperatura wewnątrz pomieszczenia, warunki klimatyczne za oknem, poziom wilgotności wewnątrz pomieszczeń oraz natężenie wentylacji.

Skraplanie pary wodnej na szybach wewnętrznych

Kondensacja pary na szybach może być dla użytkowników mieszkania czy domu wyjątkowo irytująca. Jeśli jednak weźmiemy pod uwagę prawa fizyki, trzeba stwierdzić, że jest to zjawisko w pełni normalne i naturalne. Para wodna kondensuje się przejściowo, woda na szybach nie zalega przez długi czas, nie ma też możliwości wyeliminowania tego zjawiska w stu procentach. Można natomiast je całkiem mocno ograniczyć. Bardzo rzadko zdarza się, że taka kondensacja jest podstawa do reklamacji z powodu wad konstrukcyjnych okna. Sprzedawcy zwykle używają kontrargumentu, że skraplanie się wody na wewnętrznej powierzchni okna na pewno jest efektem złej wentylacji pomieszczeń mieszkalnych. W rzeczywistości jednak przyczyn jest dużo więcej, klienci nie powinni więc zgadzać się ze sprzedawcą, tylko żądać indywidualnego rozpatrzenia ich przypadku.

Jak ograniczyć kondensację?

Jak ograniczyć zjawisko kondensacji pary wodnej na szybach? Można je zniwelować działając na cztery z pięciu wymienionych wyżej czynników. Tylko na jeden nie mamy bowiem wpływu – na pogodę i temperaturę na zewnątrz. Pozostałe cztery są możliwe do uregulowania poprzez balansowanie pomiędzy wartościami parametrów do momentu uzyskania równowagi. Nie jest to, oczywiście, rzecz łatwa, dlatego najlepszym sposobem zmniejszenia kondensacji wewnątrz jest wychwytywanie pary wodnej już w momencie, gdy powstaje oraz odprowadzanie jej na zewnątrz, zanim zacznie skraplać się na oknach.

Wykraplanie pary wodnej na szybach zewnętrznych

Para wodna może też kondensować się na zewnętrznej powierzchni szyby. Dzieje się tak w przypadku, gdy temperatura powierzchni zewnętrznej szkła jest sporo niższa od temperatury powietrza na zewnątrz, a punkt rosy powietrza jest wyższy od temperatury szkła. Co decyduje o temperaturze zewnętrznej powierzchni szkła? Przede wszystkim ilość ciepła, jakie przechodzi od wewnątrz pomieszczenia, wymiana ciepła z powietrzem zewnętrznym poprzez konwekcję oraz straty ciepła przez promieniowanie. Z wyliczeń specjalistów wynika, że szyba pojedyncza w ciepły, bezchmurny dzień praktycznie nigdy nie osiągnie takiej temperatury, która będzie niższa niż temperatura powietrza na zewnątrz. A to oznacza, że jakakolwiek kondensacja pary wodnej na zewnętrznej powierzchni szyby jest niemożliwa. Zjawisko kondensacji pary wodnej pojawiać się będzie natomiast w nocy i nad ranem. Należy jednak pamiętać, że zjawisko kondensacji pary wodnej w okolicach środkowej części szyb zewnętrznych nie świadczy w żadnym razie o złej jakości wykonania szyby czy całego okna, a raczej o dobrze wykonanej izolacji termicznej.