Okna niezgodne z zamówieniem? Prawo jest po Twojej stronie
Zamówiłeś okno, a okazało się, delikatnie mówiąc, nieco inne niż w zamówieniu? Odpowiedzialność za ten stan rzeczy ponosi sprzedawca. Masz prawo do reklamacji i domagania się dostarczenia towaru zgodnego z Twoim zamówieniem.
Kupno okna niezgodnego z zamówieniem nie oznacza, że klient musi pogodzić się z tym faktem. Ratuje go prawo konsumenckie oraz Kodeks Cywilny. W ustawie bardzo jasno zapisane zostały kwestie dotyczące niezgodności towaru z umową. W artykule 4. Ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej możemy przeczytać, że sprzedawca ponosi odpowiedzialność wobec kupującego, jeżeli w momencie wydania towar jest niezgodny z umową. Jeżeli ta niezgodność zostanie stwierdzona w ciągu sześciu miesięcy od wydania towaru, zachodzi domniemanie, że niezgodność istniała już w chwili wydania. Jeżeli właściwości towaru konsumpcyjnego, w tym przypadku okna, były uzgadniane indywidualnie, domniemywa się, że towar jest zgodny z umową, jeżeli odpowiada podanemu przez sprzedawcę opisowi oraz gdy nadaje się do celu określonego przez kupującego w momencie zawierania umowy – pod warunkiem, że sprzedawca zgłosił zastrzeżenia co do takiego przeznaczenia towaru.
Dwie przesłanki jednocześnie
Zgodnie z cytowaną wyżej ustawą, sprzedawca ponosi odpowiedzialność wobec kupującego, jeśli łącznie wystąpią dwie przesłanki: towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową oraz niezgodność ta istniała już w momencie wydania towaru. To odróżnia niezgodność z umową od usterek, które powstają w późniejszym funkcjonowaniu, ale w chwili przekazania towaru działa on bez zarzutu. Niezgodność z umową jest bowiem czym innym niż wada towaru i warto umieć rozróżniać te dwie kwestie. Niezgodność obejmuje, między innymi, braki ilościowe, które nie mogą być uznane za wadę. Warto pamiętać, że towar jest niezgodny z umową także wtedy, jeśli brak zgodności nie ma większego znaczenia dla funkcjonowania towaru i jego użytkowania przez kupującego. Nie jest natomiast niezgodnością wada, która została w umowie przewidziana albo stanowi zwykłą właściwość danego towaru. Przyjmuje się, że odpowiedni opis oraz odpowiednie oznaczenie, które jest dołączone do towaru, zwalnia sprzedawcę z odpowiedzialności.
Domniemania dla ułatwienia ustalenia
Aby ułatwić rozwiązanie kwestii spornych, ustawa wprowadza domniemania – ich zadaniem jest ułatwienie ustalenia, czy towar jest zgodny z umową, czy też nie. Umowy najczęściej są tak konstruowane, że nie ma problemu z ustaleniem zgodności towaru z umową. Jednak w sytuacjach spornych domniemania mogą znacznie ułatwić życie klientowi. A kiedy sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności za towar niezgodny z umową. Zgodnie z ustawą o szczegółowych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu Cywilnego, sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową w sytuacji, gdy kupujący w momencie kupna zdawał sobie sprawę z tej niezgodności lub oceniając rozsądnie, powinien był wiedzieć o niezgodności. Ten drugi zapis jest jednak nie do końca precyzyjny i pozwala na różne jego interpretacje.